Piet
van Riel beschildert liefde voor Griekenland
Griekenland
telt als bakermat van de hedendaagse kunst. Tot op de dag van vandaag
biedt het land een schat aan inspiratie voor beeldend kunstenaars van
over heel de wereld. Ook voor de Nederlandse schilder Piet van Riel.
Na
een ietwat somber aandoende figuratieve periode, vindt hij zichzelf uit
in toenemend kleurige, abstracte olieverfschilderijen, waarbij de
titels verwijzen naar wat hij op het moment van de creatie ziet,
ontdekt en voelt. Zijn spontane kleurgebruik – vaak met het paletmes –
is een middel en noodzaak om zijn emoties te kanaliseren en vorm te
geven. In dat opzicht zet Van Riel de ontwikkeling van de stroming van
de abstracte Nederlandse schilderkunst uit de jaren vijftig van de
vorige eeuw voort.
GRIEKENLAND
Piet van Riel vindt zijn inspiratie doorgaans in de natuur of gewoonweg
op straat, maar bovenal in ‘zijn’ Griekenland. Al ruim 30 jaar trekt
hij in de zomermaanden naar de Griekse eilanden, op zoek naar nieuwe
bezieling voor zijn werk. Zijn koffer is opvallend leeg bij vertrek.
Alleen wat schetsboeken, een potlodenset, penselen en inktpotjes in
allerlei kleuren bedekken de bodem van de reistas. Meer heeft Van Riel
ook niet nodig. Hij gaat immers niet naar Griekenland als toerist, maar
om zich te verdiepen en te verliezen in de cultuur van het land.
Door zich over te geven aan de Griekse zeden en gewoonten, hoopt Van
Riel dichter bij de lokale bevolking te komen. Elke dag staat hij in
alle vroegte – rond 6.00 uur – op. Hij maakt dan een wandeling langs de
kustlijn. Onderweg stopt hij even bij het dorpskerkje om een kruisje te
slaan en een kaarsje op te steken. Daarna voegt Van Riel zich bij de
oude mannen in het kafenion. Hij drinkt er een koffie en rookt zijn
sigaretje. En ook al beheerst hij het Grieks nauwelijks, hij praat
honderduit – in een mengelmoes van plat Brabants, Engels en nog wat
vreemde talen – met de stamgasten.
Terug in zijn appartement, zondert Van Riel zich af op het balkon, dat
uitkijkt over de helderblauwe zee met rotsige eilandjes en dobberende
vissersbootjes. Gretig scheurt hij een vel uit een schetsboek. Met
vaardige hand zet Van Riel in enkele potloodstrepen het vergezicht op
papier. Het geabstraheerde landschap kleurt hij in met inkt en minder
geëigende materialen als lijm en zout. Zonder aarzelen signeert hij de
tekening en begint aan de volgende. Naast schilderijen en tekeningen,
maakt Van Riel ook driedimensionaal werk.
Tijdens zijn ochtendwandelingen verzamelt hij aangespoeld hout en
andere bruikbare voorwerpen. De strandvondsten bewerkt Van Riel tot
dierfiguren en fantasierijke composities. Aan het eind van zijn
studiereis geeft hij de objecten terug aan de natuur, zodat die de
kunstwerken kan voltooien. Van Riel werkte al op veel locaties in
Griekenland. De afgelopen jaren deed hij de Dodekanesos aan: Kalymnos,
Kos, Leros, Pserimos en Telendos. Ook dit jaar keert hij terug naar de
eilandengroep in de oostelijke Egeïsche Zee. En de verwachting is dat
dat voorlopig niet voor het laatst zal zijn. Want Van Riel blijft naar
eigen zeggen terugkomen totdat zijn laatste schilderij voltooid is.
Bron: De Griekse Gids
